Czerwony Kapturek - Wyprawa na Śnieżkę część I.

W małym miasteczku, gdzie co dzień wschodziło słońce, śpiewały ptaszęta, a psotny wietrzyk plątał koniom grzywy, mieszkała sobie rodzina. Tata myśliwy pykał fajkę przy kominku, mama krzątała się po kuchni. Babcia z siwym kokiem, jak na babcię przystało, kołysząc się na fotelu bujanym przyglądała się poczynaniom wnuczki. Na środku pokoju stał plecak - czerwony, do którego raz po raz dorzucane były na pozór bez użyteczne przedmioty.

- Babciu dlaczego masz takie duże oczy - zapytał Czerwony Kapturek, pakując plecak podróżny. Właśnie wrzucał do niego parę różowych skarpetek i garść gwoździ.

- Ach droga wnusiu, dziwię się, że twoi rodzice puścili cię w tak niebezpieczną podróż.

-Przecież nie wybieram się tam sama. - mruknęła dziewczyna dorzucając do plecaka linę do wspinaczki i nóż do szkła. Jak dobrze było wyrwać się z domu. 

Czerwona siedziała teraz na tarasie baru mlecznego sącząc kakao wypatrywała swoich towarzyszy. Od przygody z wilkiem minęło już parę lat. Pierwsze pojawiły się trzy świnki.

- Witaj Czerwony zobacz kogo ci przyprowadziliśmy. - trzy rumiane ryjki uśmiechały się od ucha do ucha.

- O, witaj Pani w czerwieni, twe pogodne lico sprawia, że wkoło świat pięknieje i serce swym ciepłem rozgrzewa. - wyrecytował książę i ukłonił się nisko do stóp Kapturka.

- Chyba chodziło mu o to, że cieszy się że cie widzi – przetłumaczyła jedna ze świnek w odpowiedzi na niewyraźną minę dziewczyny. 

- Pani w czerwieni..eee..także uczucia ..eee.. ciepłem swym otula..- odpowiedziała niepewnie Czerwona.

Książę na te słowa padł do stóp dziewczyny i z szacunkiem ucałował jej dłoń.

Na szczęście romantyczny dialog przerwało przybycie Reksia. Pies wesoło zamerdał ogonem i obszczekał towarzyszy.

- Witajcie! - coś zapiszczało w trawie. Wszyscy spojrzeli na Reksia.

-To ty mówisz??

-To nie on, niżej!!

Wszyscy spojrzeli na psie łapy.

-Jeszcze niżej !!

Z trawy wystawała czerwona czapeczka krasnoludka Gbura.

- Uf no w końcu. Czy są już wszyscy? - zapytał energicznie rozsuwając źdźbła trawy. Okazało się, że brakuje Śpiącej Królewny serdecznej przyjaciółki Kapturka.

- Och jam książę zaprawiony w bojach, jam bohater wielu potyczek, których nie zliczę, lecz kto mi teraz wybaczy… - załamywał ręce Książę.

- Zapomniałeś obudzić? - wtrącił Gwarek.

- Pani mego serca ciągle śpi..- westchną Książę - o pocałunku wciąż śni.

-To niedobrze – chrumknęła świnka, ta od domku z drewna. Ubrana w zielony farmerski strój wyglądała bardzo sympatycznie. - pocałunek po terminie już stracił swą moc.

Książę na te słowa padł w czarną rozpacz, próbował rwać włosy i robić użytek z miecza. Jako, że nie da się dwóch rzeczy robić naraz skończyło się na drobnych ranach na twarzy co wyglądało jakby zaciął się przy goleniu.

- Ale.. - zaczęła żółta świnka optymistycznie – mógłby ktoś inny wybawić twą lubą z kłopotów…

Reksio uśmiechając się szeroko, wysuną jęzor i merdał ogonem. Sapną parę razy i spojrzał z nadzieją na świnki.

- Moja luba? Jęzor psi? Niech już sobie dalej śpi – szepną przerażony Książę.

- Dobra, sprawa wygląda tak, że żaden pocałunek tu nic nie da. - chrumknęła trzecia świnka – nawet najserdeczniejszy. Tu spojrzała znacząco na Reksia i lekko się wzdrygnęła.

- Hmm.. - Gburek wertował przez chwilę Starą Księgę Baśni. - Kwiat Dobroci.

- „Lecz gdy zerwiesz Kwiat Dobroci – trzecia świnka zajrzała przez ramie i zaczęła cytować – i do serca jej przyłożysz. Ta nim swe otworzysz oczy, pokłon musisz dla niej złożyć. Później staniesz tam w rozkroku, klepniesz się po lewym boku, spluniesz za siebie ze trzy razy i pogładzisz się po twarzy. Jak wywiniesz pirueta wtedy będzie twa kobieta”.

Przez chwilę zapanowała cisza. Gburek w zadumie gładził się po brodzie, świnki próbowały wykręcić pirueta, ale przeważnie kończyło się to na kolizji.

Czerwony Kapturek chodziła w tę i z powrotem nad czymś się zastanawiając.

-Lecz gdzie rośnie kwiatek ten, by przegonić z Lubej sen? - wtrącił Książę.

Okazało się, że Kwiat Dobroci rośnie na Szklanej Górze. Trzeba przejść przez wiele krain.., gór..,rzek.. . A na samym jej szczycie siedzi Wiedźma Pytaj-mnie-o-co-chcesz i zadaje dziwne pytania, kto źle odpowiedział ten spadał na dół i musiał zaczynać od początku.